İstifçi

İstifçi, bir kişinin hayatının eşyaların, anıların ve duyguların birikmesiyle şekillendiği bir hikâyeyi anlatıyor. Ana karakterin, en küçük bir öğeyi bile kaybetmekten korkarak her şeyi tutma isteği, onları karmaşanın ve dağınıklığın hüküm sürdüğü bir dünyaya sürüklüyor. Hikâye, istifçiliğin psikolojik yükünü, maddi eşyalarla olan duygusal bağı ve bu davranışın ilişkiler ve kişisel sağlık üzerindeki etkilerini keşfeder. Ana karakter, eylemlerinin anlamını çözmeye ve korkularıyla yüzleşmeye çalışırken, geçmişinin boğucu etkisinden kurtulup kurtulmayacağına karar vermek zorundadır. Bu, öz keşif, iyileşme ve nihayetinde bırakma yolculuğudur.